A different kind of post

I've been away from the blog for a few days. I try to focus on knitting and happy things here on the blog, but life isn't always like that. Last weekend was very sad and stressful. We found out that one of our cats has renal failure. You might remember her from a sock photoshoot a few months ago. She is our little girl, the sweetest, prettiest and most loving cat I have ever met. We got her and her brother 14 years ago, when they were tiny kittens. They are family and we love them both dearly. I've know them for half my life.

Now our little girl is sick and we're doing everything we can to help her recover. The good news is that she seems to be responding well to the treatment she's getting from the vet and today she was a lot more like the cat we've know for so many years. If she gets better now, with the proper diet and care, we hope to have some more time with her.

I'll be back soon with a knitting post and hopefully with some good news about our kitty.


Έλειψα από το blog αρκετές μέρες. Προσπαθώ να γράφω μόνο για το πλέξιμο και για ευχάριστα πράγματα, αλλά η ζωή δεν είναι πάντα έτσι. Το προηγούμενο σαββατοκύριακο ήταν πολύ στενάχωρο. Μάθαμε ότι μια από τις γάτες μας έχει νεφρική ανεπάρκεια. Ίσως τη θυμόσαστε από μια ανάρτηση πριν μερικούς μήνες, σε μια φωτογράφιση με κάλτσες. Είναι το κοριτσάκι μας, η πιο γλυκιά, όμορφη και τρυφερή γατούλα που έχω γνωρίσει. Αυτή και ο αδερφός της ήρθαν να μείνουν μαζί μας πριν 14 χρόνια, όταν ήταν μικρά γατάκια. Είναι οικογένεια και τις αγαπάμε πάρα πολύ. Τις ξέρω τη μισή ζωή μου.

Τώρα η γατούλα μας είναι άρρωστη και κάνουμε ότι μπορούμε για να γίνει καλά. Τα καλά νέα είναι ότι ανταποκρίνεται καλά στη θεραπεία που της κάνει ο κτηνίατρος και σήμερα ήταν περισσότερο σαν τη γάτα που ξέρουμε τόσα χρόνια. Αν πετύχει η θεραπεία, και με την κατάλληλη διατροφή και φροντίδα, ελπίζουμε να έχουμε περισσότερο χρόνο μαζί της.

Θα επιστρέψω σύντομα με ανάρτηση για το πλέξιμο και ελπίζω να έχω καλά νέα σχετικά με τη γατούλα μας.