Your knitting or crochet hero - Kaffe Fassett - 3KCBWDAY3

Blog about someone in the fibre crafts who truly inspires you. There are not too many guidelines for this, it's really about introducing your readers to someone who they might not know who is an inspiration to you. It might be a family member or friend, a specific designer or writer, indie dyer or another blogger.

Γράψτε για κάποιον που σας εμπνέει. Δεν υπάρχουν κανόνες, απλά πείτε στους αναγνώστες σας για κάποιον που ίσως δεν ξέρουν που σας εμπνέει στο πλέξιμο. Μπορεί να είναι κάποιος συγγενής ή φίλος, σχεδιαστής ή συγγραφέας, κάποιος που βάφει νήματα ή κάποιος που γράφει blog.



Striped T-shirt // πουλόβερ με ρίγες

This topic was a little difficult for me, because there are so many knitters and designers whose work I admire. I finally decided to write about Kaffe Fassett, because it was his amazing patterns that made me want to learn how to knit. Years ago, I found his wonderful book Glorious Knits at my mother's house and I couldn't stop looking at it. I decided to learn how to knit, so that I could try to make all the beautiful things in the book.

Since then, I've gotten two more of his books and they are a constant source of inspiration. He is an amazing artist and I've learned so much about color. I love to read his books over and over again and look at all the wonderful pictures.



Striped shawl // σάλι με ρίγες

Αυτό το θέμα ήταν πολύ δύσκολο για μένα, γιατί υπάρχουν πάρα πολλές πλέκτριες και πάρα πολλοί σχεδιαστές που θαυμάζω. Αποφάσισα τελικά να γράψω για τον Kaffe Fassett, γιατί τα υπέροχα σχέδιά του ήταν ο λόγος που έμαθα να πλέκω. Πριν από χρόνια, βρήκα στο σπίτι της μητέρας μου ένα υπέροχο βιβλίο του, το Glorious Knits και δεν μπορούσα να το αφήσω. Αποφάσισα να μάθω να πλέκω, για να προσπαθήσω να φτιάξω όλα τα υπέροχα πλεκτά που έβλεπα στο βιβλίο.

Από τότε, έχω πάρει άλλα δύο βιβλία του και είναι συνεχής πηγή έμπνευσης για μένα. Είναι απίστευτος καλλιτέχνης και έχω μάθει πάρα πολλά για τα χρώματα. Λατρεύω να διαβάζω τα βιβλία του ξανά και ξανά και να κοιτάζω τις απίστευτες φωτογραφίες.



Carpet pattern // σχέδιο Carpet (εμπνευσμένο από ένα χαλί)



Over the years, I've learned other knitting techniques, but I always go back to working with color. And I think that Kaffe Fassett is the designer whose patterns I've knit the most. Some of my first projects were a striped shawl which was a gift for a friend of mine and a striped T-shirt which always makes me smile when I wear it.

I've also experimented with some of his designs and while I didn't finish those projects, I do want to knit those patterns again sometime. The damask flower is one of my favorites and the carpet pattern is a fantastic mix of intarsia and stripes.



Damsask flower // λουλούδι Damask

The Kaffe Fassett pattern I knit and that I'm most proud of is the Persian Poppies vest I made for my mother last year. Three months of knitting, more than twenty colors and a million ends but it was worth it. I think it's the best thing I've ever knit. You can read more about it here and here.

There are times when I just want to knit something simple but when I feel creative, I always turn to Kaffe Fassett's patterns. It's so much fun to play with all the colors and the finished project is always unique and beautiful.




Persian Poppies vest // το γιλέκο Persian Poppies

Όσο περνάνε τα χρόνια, έχω μάθει και άλλες τεχνικές στο πλέξιμο, αλλά πάντα γυρνάω στα χρώματα. Και νομίζω ότι ο Kaffe Fassett είναι ο σχεδιαστής του οποίου τα σχέδια έχω πλέξει πιο πολύ. Μερικά από τα πρώτα μου πλεκτά ήταν ένα σάλι με ρίγες, δώρο για μια φίλη μου και ένα πουλόβερ με ρίγες που με κάνει να χαμογελάω κάθε φορά που το φοράω.

Έχω επίσης πειραματιστεί με μερικά από τα σχέδιά του και παρόλο που δεν τελείωσα ποτέ εκείνα τα πλεκτά, θέλω να τα πλέξω ξανά κάποια στιγμή. Το λουλούδι damask είναι ένα από τα αγαπημένα μου σχέδια και το σχέδιο carpet είναι ένας απίθανος συνδυασμός από ρίγες και της τεχνικής intarsia (όπου το χρώμα δεν χρησιμοποιείται σε όλη τη σειρά, αλλά μόνο σε συγκεκριμένο μέρος.)

Το σχέδιο του Kaffe Fassett που έπλεξα και αυτό για το οποίο είμαι περήφανη είναι το γιλέκο Persian Poppies που έφτιαξα πέρυσι για τη μητέρα μου. Τρεις μήνες πλέξιμο, πάνω από είκοσι χρώματα και ένα εκατομμύριο κλωστές αλλά άξιζε. Νόμιζω ότι είναι ότι καλύτερο έχω πλέξει ποτέ. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ και εδώ.

Υπάρχουν φορές που θέλω να πλέξω κάτι απλό αλλά όταν νιώθω πιο δημιουργική, πάντα κοιτάζω τα σχέδια του Kaffe Fassett. Είναι τόσο ωραίο το παιχνίδι με τα χρώματα και τα πλεκτά είναι πάντα μοναδικά και πανέμορφα.



I'm also a big fan of the yarns he designed for Regia and I've used his colors many times! I think they are perfect for socks and shawls and I still have some that I'm going to use for a striped cardigan.

--
To see more blog posts on this topic, Google the tag 3KCBWDAY3.





Μου αρέσουν επίσης πάρα πολύ τα νήματα που σχεδίασε για τη Regia και τα έχω χρησιμοποιήσει πολλές φορές! Νομίζω ότι είναι τέλεια για κάλτσες και σάλια και έχω ακόμα από αυτά τα νήματα για να φτιάξω ένα ζακετάκι με ρίγες.

--
Για να δείτε περισσότερες αναρτήσεις σχετικά με αυτό το θέμα, ψάξτε στο Google τον κωδικό 3KCBWDAY3.

Persian Poppies Vest - Choosing the colors and getting started

It took me a long time to write this post - after knitting the vest for three months, I needed to take a little break, before I could talk about it! Now that I'm not so stressed about finishing it, I'm just happy about this project and I still can't believe that I actually knit this vest.

Like all Kaffe Fassett patterns, when it comes to color, more is better. The original colors I chose were pretty, but they weren't enough to create the effect I so admired in the book. That was the reason why I didn't start the vest before the summer, as I had originally planned. I'm always saying that I want to only work on a few projects at a time, instead of continuing with my current system which includes almost 40 wips. However, in this case, it was very useful that I had lots of other projects, because one of them was the Beekeeper's Quilt. I had put all the colors for my quilt in bags and one day, I was thinking about what to do with the vest and looking at the yarn for the quilt and... that was the solution!

I didn't feel bad about cutting up all that yarn, because I had already made lots of little hexagons and gotten used to the idea of using a sock yarn for something smaller. And the colors were perfect. It's interesting because even though I had all those colors, I wouldn't have chosen them if I hadn't seen them all together. Now, I can't imagine why I didn't think of it sooner. In order to make the yarn just a little bit thicker, I used two strands throughout: the sock yarn, which I changed often and a laceweight. I used two colors of Madelinetosh Lace, one for the background (a dark green/brown called Terrarium) and one for the poppies (a pink/beige called Rosewood). All the background has one strand of Terrarium and all the poppies are mixed with Rosewood.



Μου πήρε πολύ καιρό να γράψω αυτή την ανάρτηση - μετά από τρεις μήνες πλέξιμο, ήθελα να κάνω ένα διάλειμμα από το γιλέκο, πριν γράψω αναλυτικά για το πλεκτό. Τώρα όμως που μου έχει φύγει το άγχος, είμαι απλά πολύ χαρούμενη και ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι το έπλεξα.

Όπως όλα τα σχέδια του Kaffe Fassett, όταν είναι για χρώματα, όσο περισσότερα τόσο το καλύτερο. Τα αρχικά χρώματα που διάλεξα ήταν όμορφα, αλλά δεν ήταν αρκετά για να δημιουργήσουν το στυλ που τόσο θαύμαζα στο βιβλίο. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν ξεκίνησα το γιλέκο πριν το καλοκαίρι, όπως ήθελα αρχικά. Λέω συνέχεια ότι θέλω να έχω μόνο λίγα πλεκτά κάθε φορά στις βελόνες, αντί να συνεχίσω με το σύστημα που ακολουθώ τόσο καιρό και το οποίο περιλαμβάνει σχεδόν 40 πλεκτά που δεν έχω τελείωσει. Όμως, σε αυτή την περίπτωση, ήταν πολύ χρήσιμο το ότι είχα πολλά πλεκτά, γιατί ένα από αυτά ήταν η κουβέρτα Beekeeper's Quilt. Είχα βάλει όλα τα χρώματα για την κουβέρτα σε σακούλες και μια μέρα, σκεφτόμουν τι θα κάνω με το γιλέκο και είδα τα νήματα για την κουβέρτα και... αυτή ήταν η λύση!

Δεν ένιωθα άσχημα να κόψω μικρά κομμάτια από τα νήματα, γιατί είχα ήδη φτιάξει πολλά εξάγωνα και είχα συνηθίσει την ιδέα να χρησιποιώ νήμα για κάλτσες για κάτι μικρότερο. Και τα χρώματα ήταν τέλεια. Είναι ενδιαφέρον γιατί παρόλο που είχα ήδη όλα αυτά τα χρώματα, δεν θα τα διάλεγα αν δεν τα είχα δει όλα μαζί. Τώρα, δεν μπορώ να φανταστώ γιατί δεν το σκέφτηκα νωρίτερα. Για να κάνω το νήμα λίγο πιο χοντρό, χρησιμοποίσα δύο κλωστές μαζί: τα νήματα για κάλτσες που τα άλλαζα συχνά και νήμα για δαντέλα πολύ λεπτό. Χρησιμοποίησα δύο χρώματα Madelinetosh Lace, ένα για το φόντο (ένα σκούρο πράσινο/καφέ που λέγεται Terrarium) και ένα για τα λουλούδια (χρώμα ροζ/μπεζ που λέγεται Rosewood). Όλο το φόντο έχει μια κλωστή Terrarium και όλα τα λουλούδια έχουν Rosewood.



I modified the pattern slightly, casting on a few extra stitches, because the largest size was a 38 and I wanted to knit a 40-41. I swatched in the pattern and I washed my swatch. I measured one of my mother's vests to get the exact measurements. And after all that, when I had already started knitting, I realized that I could have used the pattern and some simple math to figure out how many stitches I needed. Every size increased the cast on stitches by the same number. Since I had the same gauge, all I had to do was increase again, and I would have the next size. It turns out that all the measuring was useful though, since my row gauge was significantly different than the pattern. And having the same numbers come out twice, with two different methods, meant that I was sure I hadn't made some terrible mistake.

The pattern has a turned hem and knitting that helped me get a feel for the yarn, before starting the colorwork. I found it was hard to choose the colors in the beginning, because there wasn't an established pattern yet and it felt like even one row in the wrong color could change the whole look of the project. And at the beginning, with only a few rows, it can. However, I kept telling myself that it won't matter so much in the finished vest and I kept knitting, without worrying about the colors too much.

I used three background colors - green, red and brown - and I made wide stripes with the colors, trying to change the order occasionaly, so it wasn't too repetitive. I had lots of colors for the poppies and I tried to make every poppy row unique.

Since I worried about sewing up the vest, before I even started knitting, I briefly considered knitting it all in one piece. I'm so happy I didn't though, for four reasons. As the piece I was knitting got bigger, I realized I would have gone crazy trying to work those long rows. Also, I feel that maybe it's better for the fabric if the same yarn is used on smaller sections, instead of around the whole vest. That way, if there's a problem with the tension, or one of the yarns, it will be a lot easier to fix later.

I do also enjoy the different colors; the front pieces and the back all have different poppies. If I had knit them all in one piece, the poppies would have been the same. Finally, I started with the back and that gave me the opportunity to see if some combinations didn't work so well. There are 2-3 rows on the back that I'm not in love with, so I didn't repeat that color combination again.

Even though it sounds like I planned this so well and I did have all the colors in front of me, I couldn't picture what it would actually look like, until I had knit a big section of the back. Knitting is always full of surprises!



Τροποίησα λίγο το σχέδιο, έριξα λίγους πόντους παραπάνω, γιατί το μεγαλύτερο μέγεθος ήταν το 38 και ήθελα 40-41. Έπλεξα δοκιμαστικό κομμάτι με το σχέδιο και το έπλυνα. Μέτρησα και ένα γιλέκο της μητέρας μου για να έχω ακριβώς τις διαστάσεις που θέλω. Μετά από πολλούς υπολογισμούς, και αφού είχα ξεκινήσει το πλέξιμο, συνειδητοποίησα ότι μπορούσα να είχα υπολογίσει τους πόντους πολύ πιο εύκολα. Κάθε μέγεθος στο σχέδιο αυξάνε τους πόντους με τον ίδιο αριθμό, άρα ήταν πανεύκολο να ανέβω απλά ένα νούμερο, ειδικά αφού είχα το ίδιο μέγεθος πόντων με το σχέδιο. Τελικά όμως οι υπολογισμοί που έκανα ήταν χρήσιμοι, γιατί το πλεκτό μου είχε μεγάλη απόκλιση από το σχέδιο στο ύψος των σειρών. Και φυσικά, η επιβεβαίωση ότι τα νούμερα βγήκαν ίδια με δύο διαφορετικούς τρόπους, μου έδωσε τη σιγουριά ότι δεν έχω κάνει κανένα τραγικό λάθος.

Το σχέδιο ξεκινάει με ένα κομμάτι που μετά γυρίζει και ράβεται από τη μέσα μεριά και όσο το έπλεκα συνήθισα το νήμα, πριν ξεκινήσω τα λουλούδια. Μου ήταν δύσκολο στην αρχή να διαλέγω τα χρώματα, γιατί δεν είχε καθιερωθεί ακόμα το σχέδιο και φοβόμουν ότι ακόμα και μια σειρά σε λάθος χρώμα θα άλλαζε όλο το στυλ του πλεκτού. Και στην αρχή, με λίγες σειρές, μπορεί να γίνει. Όμως, έλεγα συνέχεια στον εαυτό μου ότι στο τέλος δεν θα φαίνεται καν και συνέχισα το πλέξιμο, χωρίς πλέον να ανησυχώ πολύ για τα χρώματα.

Χρησιμοποίησα τρία χρώματα για το φόντο - πράσινο, μπορντώ και καφέ - και έκανα φαρδιές ρίγες με τα χρώματα. Άλλαζα και τη σειρά καμιά φορά, για να μην είναι πολύ επαναλαμβανόμενες οι ρίγες. Επειδή είχα πολλά χρώματα για τα λουλούδια, προσπάθησα να κάνω κάθε σειρά μοναδική και διαφορετική από τις άλλες.

Αγχωνόμουν από την αρχή για το ράψιμο, πριν ακόμα ξεκινήσω το πλέξιμο και σκέφτηκα μήπως η λύση ήταν να το πλέξω όλο μαζί σαν ένα κομμάτι. Χαίρομαι πάρα πολύ όμως που δεν το έκανα, για τέσσερις λόγους. Όσο μεγάλωνε το πλεκτό, συνειδητοποίησα ότι θα τρελαινόμουν αν είχα τόσο μεγάλες σειρές να πλέξω. Επίσης, σκέφτομαι ότι ίσως είναι καλύτερα για το ύφασμα αν το κάθε νήμα εμφανίζεται σε μικρότερες περιοχές. Έτσι, σε περίπτωση που υπάρχει πρόβλημα με το ύφασμα ή το νήμα, θα είναι πολύ πιο εύκολο να το διορθώσω αργότερα.

Επίσης, μου αρέσουν τόσο πολύ όλα τα χρώματα - τα μπροστά κομμάτια και το πίσω έχουν όλα διαφορετικά χρώματα στα λουλούδια. Αν τα είχα πλέξει μαζί, θα ήταν όλα ίδια. Τέλος, ξεκίνησα με το πίσω κομμάτι και είχα την ευκαιρία να δω αν κάποιοι συνδυασμοί χρωμάτων δεν ήταν τόσο πετυχημένοι. Υπάρχουν 2-3 σειρές από πίσω που δεν με ξετρελαίνουν, οπότε δεν έκανα ξανά αυτό το συνδυασμό χρωμάτων.

Παρόλο που ακούγεται ότι προγραμμάτισα κάθε λεπτομέρεια και είχα όλα τα χρώματα μπροστά μου, δεν μπορούσα να φανταστώ πώς θα φαίνεται το γιλέκο, μέχρι που είχα πλέξει ένα μεγάλο σχετικά κομμάτι. Το πλέξιμο είναι γεμάτο εκπλήξεις!

Persian poppies vest: almost finished!

I've been working on the vest for over two months. It feels like a lot longer. It's finally almost done and I'm so happy! I haven't been blogging much, I think the vest has been using up all my inspiration and creativity. Whenever I had some free time, I knit the vest. Last weekend, I finished knitting and blocked the pieces. Blocking really made a difference, the fabric is a lot softer now, the knitting looks great and the floats on the back look more tidy.



Working on this for so long has been very good for me. I really feel like a better knitter now. I don't have a lot of experience with colorwork or sewing. I wanted to finish the knitting part, but I was so scared that I would ruin it when I started picking up stitches and sewing the pieces together. However, what I've done so far looks good and I'm surprised and happy and I feel a lot more confident now about my knitting.



Πλέκω το γιλέκο πάνω από δύο μήνες. Μου φαίνεται ότι είναι πολύ παραπάνω. Είναι επιτέλους σχεδόν έτοιμο και είμαι πολύ χαρούμενη! Δεν έγραφα πολύ αυτό τον καιρό, είναι σαν το πλεκτό να μου πήρε όλη την έμπνευση και τη δημιουργικότητα. Όποτε είχα χρόνο, έπλεκα το γιλέκο. Το προηγούμενο σαββατοκύριακο τελείωσα το πλέξιμο και έπλυνα τα κομμάτια. Το πλύσιμο έκανε μεγάλη διαφορά, είναι τώρα πολύ πιο απαλό, οι πόντοι φαίνονται καλύτερα και οι κλωστές από πίσω είναι πιο τακτοποιημένες.

Μου έκανε καλό που τόσο καιρό ασχολούμαι με ένα πλεκτό. Νιώθω σαν να έχω γίνει καλύτερη πλέκτρια. Δεν έχω πολύ εμπειρία ούτε με τόσα χρώματα, ούτε με το ράψιμο. Ήθελα να τελειώσω το πλέξιμο, αλλά φοβόμουν ότι θα το χαλούσα όταν θα σήκωνα τους πόντους και θα έραβα τα κομμάτια. Όμως, αυτά που έχω κάνει φαίνονται ωραία και είμαι ευτυχισμένη και νιώθω μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση τώρα για το πλέξιμο.



I love how there's one more poppy at the shoulder seam! I didn't plan it and I was very curious about how the pieces would connect. I couldn't believe it when I saw that it was just perfect!

Λατρεύω ότι έχει άλλο ένα λουλούδι στον ώμο! Δεν το σχεδίασα και είχα περιέργεια να δω πώς θα ενωθούν τα κομμάτια. Δεν το πίστευα όταν το είδα, είναι τέλειο!

More poppies

I'm being a very good knitter and I'm only working on the vest. There's a very good reason to finish it soon, my mother will retire in January and she really wants to wear this vest to work before then. I think I can finish it in a few weeks, I've started the armhole shaping for the back and the rows are a lot shorter now. The front pieces will be smaller and easier to knit.



I hope this project will be the one that helps change the way I plan and knit things. I think that sticking to one project for so long will give me the motivation to finish the projects I start and not cast on for a new thing every day.

As I knit each row of poppies, I started adding even more colors than originally planned. I've used quite a few from my Beekeeper's Quilt too. I love how the different combinations really change how some of the colors look. I'm learning a lot about color with this project and I'm really looking forward to making something similar for myself as well, probably a cardigan.


Είμαι πολύ καλή και πλέκω μόνο το γιλέκο. Έχω έναν πολύ καλό λόγο να το τελειώσω γρήγορα, η μητέρα μου θα πάρει σύνταξη τον Ιανουάριο και θέλει πολύ να προλάβει να φορέσει το γιλέκο στη δουλειά. Νομίζω ότι μπορώ να το τελειώσω σε μερικές εβδομάδες, έχω λίγο ακόμα μόνο στο πίσω κομμάτι και οι σειρές τώρα είναι πιο μικρές. Τα μπροστά κομμάτια θα είναι μικρότερα και πιο εύκολα στο πλέξιμο

Ελπίζω αυτό το πλεκτό να με βοηθήσει να αλλάξω τον τρόπο που προγραμματίζω και πλέκω. Νομίζω ότι με το να ασχοληθώ μόνο με αυτό το ένα πλεκτό για τόσο πολύ καιρό, θα μου δώσει το κίνητρο να τελειώνω αυτά που ξεκινάω αντί να αρχίζω καινούρια πλεκτά κάθε μέρα.

Καθώς έπλεκα κάθε καινούρια σειρά λουλούδια, άρχισα να βάζω περισσότερα χρώματα από αυτά που είχα αποφασίσει στην αρχή. Έχω βάλει και αρκετά από την κουβέρτα μου. Μου αρέσει πολύ που κάθε συνδυασμός αλλάζει τον τρόπο που φαίνονται τα χρώματα. Μαθαίνω πολλά για τα χρώματα με αυτό το πλεκτό και ανυπομονώ να φτιάξω κάτι παρόμοιο και για μένα, μάλλον ένα ζακετάκι.


Knitting with all these colors is very good for my hands as well. I'm spending so much of my knitting time untangling the yarn, that my wrists haven't gotten tired in weeks.

Το πλέξιμο με όλα αυτά τα χρώματα είναι καλό και για τα χέρια μου. Ξοδεύω τόσο πολύ χρόνο ξεχωρίζοντας τις κλωστές αντί να πλέκω, που τα χέρια μου δεν έχουν πονέσει από το πλέξιμο για πολλές εβδομάδες.


I'm sort of keeping the yarns from getting too tangled, by keeping each color in it's own little bag.

Έχω βάλει κάθε χρώμα σε διαφορετική σακούλα, βοηθάει για να μην μπερδεύονται παρα πολύ.

Persian poppies progress

I can't believe how long it's been since my last post! It's been rather cold here lately and I've been knitting a lot... Old socks, new socks, a scarf, a cardigan - I've been working on all of those and more. However, the project I'm most excited about and the one that I'm trying to finish as fast as possible, is the Persian Poppies vest for my mother.



Of course, with stranded knitting, "as fast as possible" means that after knitting the whole day I can say "Wow! I did 10 rows today!" It takes me about 20 minutes to knit one row. I started with the back and I'm now more than halfway to the armholes. I love the colors and it's a lot of fun choosing each new stripe.



Δεν μπορώ να πιστέψω πόσο καιρό έχω να γράψω! Κάνει περισσότερο κρύο εδώ και πλέκω αρκετά. Παλιές κάλτσες, καινούριες κάλτσες, ένα κασκόλ, ένα ζακετάκι - έχω ασχοληθεί με όλα αυτά και περισσότερα. Όμως, το πλεκτό για το οποίο είμαι πολύ ενθουσιασμένη και αυτό που προσπαθώ να πλέξω όσο πιο γρήγορα γίνεται είναι το γιλέκο για τη μητέρα μου.

Φυσικά, με δύο χρώματα στη σειρά, το "πλέκω όσο πιο γρήγορα μπορώ" σημαίνει ότι μετά από μια μέρα συνεχόμενου πλεξίματος μπορώ να πω "Έκανα 10 σειρές σήμερα!" Η κάθε σειρά μου παίρνει περίπου 20 λεπτά. Ξεκίνησα με την πλάτη και έχω κάνει πάνω από το μισό τμήμα πριν τις μασχάλες. Λατρεύω τα χρώματα και χαίρομαι πολύ όταν διαλέγω τα χρώματα για τις ρίγες.