The neverending sweater

I have spent days working on a beautiful sweater. I love it, the colors are beautiful, but for some reason, no matter how much I do, there's more. I'm not talking about the knitting part. I finished that months ago. I knit it in two weeks, pretty impressive for me, since it's my first real sweater! But... it's still not finished.

First there were the ends...

then the sewing...

I had seen so many pictures of how to do mattress stitch and it looked so easy! Well, it's easy when you finally understand it. The 5 times that I did it wrong though, were very hard. Hard to not throw the whole thing out the window.

I still have to pick up stitches around the bottom to knit the hem. And then sew the hem. I've been working on this for months. And when it's finally finished, I'll miss it... I'm already looking at colors to make another one.

The pattern is the Striped T-Shirt from Kaffe Fassett's book Glorious Knits. I used 25-30 colors of dk and sport weight yarns, mostly by Katia and Grignasco. I changed color every two rows. That really is a lot of ends.

The pattern is beautiful, the sweater is amazing, I love it and I can't wait to do it all over again!

and in greek...

Το ατέλειωτο πουλόβερ

Είναι πολλές μέρες τώρα που ασχολούμαι με ένα πανέμορφο πουλόβερ. Το λατρεύω, τα χρώματα είναι τέλεια, αλλά για κάποιο λόγο, όσο και αν ασχολούμαι, πάντα υπάρχει κάτι ακόμα να κάνω. Δεν μιλάω για το πλέξιμο. Το πλέξιμο το τελείωσα πριν από αρκετούς μήνες. Κατάφερα να το πλέξω σε δυο εβδομάδες, αρκετά εντυπωσιακό νομίζω, αφού είναι το πρώτο μου αληθινό πουλόβερ. Αλλά ακόμα δεν είναι έτοιμο...

Πρώτα ήταν οι "ουρές" [ελπίζω να καταλαβαίνετε, δεν ξέρω πώς τα λένε αυτά στα ελληνικά, αλλά η φωτογραφία νομίζω ότι δείχνει το μέγεθος του προβλήματος]

Μετά ήταν το ράψιμο... Χρησιμοποίησα μια τεχνική που ονομάζεται στα αγγλικά mattress stitch [πάλι δεν ξέρω πώς λέγεται, αλλά είναι πολύ αποτελεσματική και οι ραφές δεν φαίνονται καθόλου]. Είχα δει στο διαδίκτυο πολλές φωτογραφίες που το εξηγούν και δείχνουν πώς γίνεται. Φαινόταν τόσο εύκολο! Και όταν τελικά καταλάβεις πώς γίνεται, είναι εύκολο. Τις πρώτες όμως πέντε φορές που το έκανα λάθος, ήταν δύσκολο. Δύσκολο να αντισταθώ στον πειρασμό να πετάξω το πουλόβερ έξω από το παράθυρο (ποιος είπε ότι το πλέξιμο είναι χαλαρωτικό;)

Και έχω ακόμα να πλέξω το στρίφωμα και μετά να το ράψω. Ασχολούμαι με αυτό το πουλόβερ μήνες. Και όταν επιτέλους τελείωσει, θα μου λείψει... Ήδη κοιτάζω για χρώματα για το επόμενο.

Είναι το Striped T-Shirt του Kaffe Fassett από το βιβλίο του Glorious Knits. Χρησιμοποίησα 25-30 χρώματα, κυρίως από Katia και Grignasco. Άλλαζα χρώμα κάθε δυο σειρές. Πολλές "ουρές" λοιπόν...

Το σχέδιο είναι τέλειο, το πουλόβερ είναι πανέμορφο, το λατρεύω και ανυπομονώ να το ξαναφτιάξω!