March 14, 2009

Learning fair isle

I should be studying or maybe cleaning my house or studying... When I have many things to do, all I really want to do is knit. I want to be in my own little knitting world, where I only think about colors and I can feel the wool as it slips through my fingers. Stitch by stitch, everything else fades away until I'm left with rows and rows of knitted fabric.


At times like this, I find it is very effective to lie to myself. I'm not avoiding doing the laundry or cleaning. I'm not finding ways to avoid studying. I'm learning a new technique. I'm practising fair isle knitting and holding one color in each hand. Clearly, this is very important and if I also get a cardigan in the end, even better!


And it's a very pretty cardigan! Electra from Rowan 38. I have wanted to knit this for a long time and I'm so happy I finally started it. It's very fast, the back is almost finished. The more I knit, the prettier it looks! I will definitely make another one.

The secret is positive thinking. I feel much better now!

Θα έπρεπε να διάβαζω ή ίσως να καθαρίζω το σπίτι ή να διαβάζω... Όταν έχω πολλά πράγματα να κάνω, το μόνο που θέλω να κάνω είναι να πλέκω. Θέλω να είμαι στον δικό μου μικρό κόσμο, όπου το μόνο που σκέφτομαι είναι τα χρώματα και να νιώθω το νήμα καθώς γλυστράει ανάμεσα στα δάχτυλά μου. Πόντο με τον πόντο, όλα τα άλλα πράγματα χάνονται μέχρι που έχω πολλές σειρές πλεκτού υφάσματος.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, έχω ανακαλύψει ότι είναι πολύ αποτελεσματικό να λέω ψέματα στον εαυτό μου. Δεν αποφεύγω τα πλυντήρια ή το καθάρισμα. Δεν είναι ότι βρίσκω τρόπους να αποφύγω το διάβασμα. Μαθαίνω μια καινούρια τεχνική. Εξασκούμαι στο fair isle (σκεφτείτε το στυλ στα νορβηγικά πουλόβερ) και κρατάω ένα χρώμα στο κάθε χέρι. Προφανώς, αυτό είναι πολύ σημαντικό, και αν στο τέλος έχω και ένα καινούριο ζακετάκι, ακόμα καλύτερα!

Και είναι ένα πολύ όμορφο ζακετάκι! Το Electra από το περιοδικό Rowan 38. Ήθελα εδώ και πολύ καιρό να το φτιάξω και είμαι πολύ χαρούμενη που το ξεκίνησα. Είναι πολύ γρήγορο, έχω σχεδόν τελειώσει το πίσω κομμάτι. Όσο πιο πολύ πλέκω, τόσο πιο όμορφο γίνεται! Είμαι σίγουρη ότι θα φτιάξω και άλλο.

Το μυστικό τελικά είναι στον τρόπο σκέψης. Νιώθω πολύ καλύτερα τώρα!

14 comments:

  1. Ετσι ακριβως αισθανομαι οταν πιάνω στα χερια μου νημα.
    Σκεφτομαι μονο σχεδια, και κλωστες να μπλέκονται στις βελονες, δεν κοιταω γυρω μου γιατι λεω ψεματα και εγω στον εαυτο μου οτι ολα τα αλλα ειναι ετοιμα και μονο το πλεξιμο μου εμεινε.
    Μα δεν ειναι ετσι μονο πλεξιμο θελω να κανω τιποτε αλλο!!!
    Καθως πλεκω το ενα μου ερχονται στο μυαλο σαν ποταμι τα επομενα σχεδια,χρωματα και πλεξεις και για να μην ξεχασω τις ΠΛΗΜΜΥΡΙΣΜΕΝΕΣ σκεψεις μου τις γραφω σε ενα τετραδιο.
    αν καποιος δει αυτα που γραφω θα γελασει γιατι επειδη ειναι οπως ειπα μια πλημμύρα σκεψεων σημειώνω ακομα και τον συνδυασμό των ρουχων που θα φορεθει το πλεκτο μου.

    Εχω παθος, δεν ξερω τι αλλο να πω....
    Καλη συνεχεια και περιμενω να το δω τελειωμενο.

    ReplyDelete
  2. Πως με καταλαβαίνεις! Και εγώ ακριβώς το ίδιο κάνω! Και δημιουργώ και δικά μου σχέδια, σκέφτομαι πώς θέλω να τα φτιάξω, με τι νήμα, τα χρώματα... Όταν νιώσω ότι καταλαβαίνω καλά πώς κατασκευάζεται ένα ρούχο, θα τα φτιάξω όλα αυτά που φαντάστηκα! Όποτε έχω καινούριες ιδέες τις σημειώνω όπου βρω - έτσι έχω καταλήξει να έχω ζακετάκια και πουλόβερ ανάμεσα στις σημειώσεις του πανεπιστημίου!

    ReplyDelete
  3. Τι κριμα;;;!!!
    Μολις τωρα ειδα το προφιλ σου και δεν μενεις Αθηνα!
    Δηλαδη δεν θα ερθεις στο ραντεβου......

    ReplyDelete
  4. Ποιο ραντεβού? Θα κανονίσετε συνάντηση? Θέλω και εγώ να έρθω!!!

    ReplyDelete
  5. Καλε παταω για να δω το σχεδιο και δεν μπορω να μπω.....
    ασχετη;

    ReplyDelete
  6. Πρέπει να γραφτείς στην ιστοσελίδα! Πήγαινε εκεί που λέει request invitation (δηλαδή να ζητήσεις πρόσκληση), βάλε το email σου και σε μερικές μέρες θα σου στείλουν μήνυμα και θα μπορείς να γραφτείς! Είναι τέλειο, έχει πληροφορίες για χιλιάδες σχέδια, τα συζητάνε, μπορείς να ζητήσεις βοήθεια αν δεν καταλαβαίνεις κάτι, μπορείς να οργανώσεις αυτά που φτιάχνεις, έχει άπειρα πράγματα να κάνεις! Από τότε που γράφτηκα έχω κολλήσει τελείως!

    ReplyDelete
  7. Αχ και μου το ελεγε η μανα μου: μαθε την γλωσα θα την βρεις μπροστα σου...αλλά εγω αλλα μαθαινα.
    Γραφτηκα μωρε αλλά δεν καταλαβαινω τιποτα γμτ την γλωσσα μου γμτ.

    ReplyDelete
  8. Ό,τι χρειαστείς να μου πεις! Δεν είναι δύσκολα! Θα σου τα εξηγήσω όλα! :)

    ReplyDelete
  9. αχχ είπαμε το πλέξιμο είναι εθιστικό!!!!!αυτές τις μέρες δεν έχω νήμα για να πλέξω και έχω πάθει στερητικό σύνδρομο!!!!!lol

    ReplyDelete
  10. Καλημέρα! Σε καταλαβαίνω απόλυτα! Εγώ πλέον δεν αντέχω ούτε μια μέρα χωρίς πλέξιμο!

    ReplyDelete
  11. Alex, χαίρομαι που παρότρυνες την Πουάν να γραφτεί στο Raverly. Έχεις καθόλου δυσκολίες με την ενναλαγή των χρωμάτων στο ζακάρ;

    ReplyDelete
  12. Θα μαζευτούμε πολλές Ελληνίδες! Με την εναλλαγή των χρωμάτων είχα πρόβλημα όταν προσπάθησα να το κάνω με το ένα χρώμα στο ένα χέρι και το άλλο χρώμα στο άλλο χέρι, δηλαδή το ένα χρώμα να το πλέκω continental (όπως πλέκω δηλαδή συνήθως, το νήμα στο αριστερό χέρι) και το άλλο χρώμα με τον αγγλικό τρόπο στο δεξί χέρι. Το δεξί χέρι προς το παρόν δεν μου βγαίνει σωστά, το προσπαθώ όμως και θα το καταφέρω κάποια στιγμή! Αυτό που φαίνεται στις φωτογραφίες το έκανα όπως πλέκω συνήθως, και τα δυο στο αριστερό, με αποτέλεσμα να μπλέκονται οι κλωστές συνέχεια. Το καλό με το άλλο σύστημα είναι ότι οι κλωστές δεν μπερδεύονται καθόλου, γι'αυτό και προσπαθώ να το μάθω!

    ReplyDelete
  13. Φανταστικό είναι αυτό που φτιάχνεις, ανυπομονώ να το δω τελειωμένο!!! Όσο για αυτό που περιγράφεις, κι εγω έτσι είμαι, αλλά πλέον έχω απενοχοποιηθεί πλήρως. Έγώ θα κάνω αυτό που γουστάρω και με γεμίζει και τα υπόλοιπα θα τα αφήσω για εκείνες τις άχαρες, ανέμπνευστες στιγμές που ξεπετάγονται πού και πού!

    ReplyDelete
  14. Ευχαριστώ πολύ olivetreegirl! Μου αρέσει τόσο πολύ που με βλέπω να το τελειώνω γρήγορα! Και εγώ μην νομίζεις, αυτό που μου αρέσει κάνω - το πρόβλημα προκύπτει όταν αυτές οι στιγμές που λες δεν ξεπετάγονται καθόλου!

    ReplyDelete