You might remember that I moved in the Spring and my disorganized yarn stash and knitting-in-progress storage system have still not completely recovered. Even though I was quite careful with how I packed everything, unpacking ruined most of previous efforts to keep everything tidy. When you have a whole house in boxes, it just seemed easy to label everything "yarn" and "knitting". Oh, and knitting needles got packed in random boxes, as I found them around the house.
So later, when I felt like starting something with that cute sock yarn I got three months before we moved, I would spend around an hour looking for it. If I eventually found it, by then I had lost interest or had no time to start something. Or maybe I had found something else that looked cute, but it wasn't with its pattern or I had removed its needles. This explains the lack of knitting here in the recent months.
I decided to try to work on the projects that were almost finished and found a poor cardigan that just needed sleeves. I've even already bought buttons for it! I can't remember the last time I worked on it. I've already finished the first sleeve and started the second one. I will wear the cardigan this year and that makes me very happy!
Καλησπέρα! Δεν μπορώ να πιστέψω ότι πέρασε πάλι τόσος καιρός από την τελευταία μου ανάρτηση! Δεν καταλαβαίνω τελευταία πόσο γρήγορα περνάνε οι μέρες. Σκέφτομαι μια μέρα, ας γράψω στο blog και ξαφνικά, έχουν περάσει δύο βδομάδες και τίποτα. Είναι τελείως τραγικό και πρέπει να σταματήσει γιατί λατρεύω να γράφω για το πλέξιμο, οπότε πρέπει να βρω το χρόνο για να το κάνω. Επίσης, έχω περισσότερη διάθεση για πλέξιμο τώρα που ο καιρός δρόσισε λίγο - είναι δύσκολο να ενθουσιαστείς για τα μάλλινα όταν λιώνεις από τη ζέστη.
Μπορεί να θυμάστε ότι μετακόμισα την άνοιξη και τα νήματά μου καθώς και το σύστημα αποθήκευσης για τα μισοτελειωμένα πλεκτά δεν έχουν ακόμα συνέλθει. Αν και ήμουν πολύ προσεχτική όταν γέμιζα τις κούτες, όταν τις άδειαζα κατάφερα να ακυρώσω πολλή από την προηγούμενή μου προσπάθεια. Όταν έχεις ένα ολόκληρο σπιτικό σε κουτιά, είναι εύκολο να πεις ότι όλα είναι "νήματα" ή "πλέξιμο". Α, και οι βελόνες μπήκαν σε διάφορες, άσχετες κούτες, όσο τις έβρισκα σκόρπιες μέσα στο σπίτι.
Έτσι, όταν ένιωθα την έμπνευση να ξεκινήσω κάτι με "εκείνο το χαριτωμένο νήμα για κάλτσες που πήρα τρεις μήνες πριν μετακομίσουμε", αφιέρωνα καμιά ώρα στο ψάξιμο. Αν επιτέλους το έβρισκα, είχα χάσει μέχρι τότε την έμπνευσή μου ή δεν είχα πλέον το χρόνο. Ή ίσως έβρισκα κάτι άλλο που φαινόταν ωραίο, αλλά δεν έβρισκα το σχέδιό του ή του είχα βγάλει τις βελόνες. Νομίζω ότι αυτό εξηγεί γιατί δεν έχω πλέξει πάρα πολύ τον τελευταίο καιρό.
Αποφάσισα όμως να προσπαθήσω να τελειώσω κάποια πλεκτά που ήταν σχεδόν έτοιμα και βρήκα ένα καημένο ζακετάκι που του έλειπαν μόνο τα μανίκια. Είχα ήδη αγοράσει και κουμπιά! Δεν θυμάμαι την τελευταία φορά που το έπλεξα. Έχω ήδη τελειώσει το πρώτο μανίκι και ξεκίνησα και το δεύτερο. Θα το φορέσω αυτό το ζακετάκι φέτος και αυτό με κάνει πολύ χαρούμενη!
Glad to see you're back. I think I love that little sweater, too. I haven't bothered knitting another sweater since my first one (well, for me, anyway). I'm not sure it's ever going to get cold enough here. ::sigh::
ReplyDeleteSo much do when unpacking. I think packing is a lot easier. The cardi is very nice. Bright and fun.
ReplyDelete